Kinesiotaping w logopedii to metoda wspomagająca terapię logopedyczną, oddziałująca bezpośrednio na mięśnie twarzoczaszki. Głównym założeniem jest użycie jak najmniejszej ilości plastra na skórę pacjenta, a tym samym uzyskanie jak najlepszego efektu poprzez oddziaływanie na mięśnie i powięź.

Metoda ta może uzupełniać inną, zastosowaną wcześniej terapię, jak również być metodą stosowaną samodzielnie. Wspomaga  ona terapię manualną (nie powinna jej zastępować), co pozwala uzyskać długofalowy efekt mobilizacji mięśni po zakończonej sesji terapeutycznej.

Celem kinesiotapingu jest: „[…] normalizacja funkcji mięśni, poprawienie przepływu krwi i limfy, redukcja bólu, poprawienie propriocepcji, wspieranie procesów gojenia się tkanek oraz przywrócenie tkankom normalnego funkcjonowania.”

Kinesiotaping może wspierać terapię logopedyczną, szczególnie pacjentów z zaburzeniami funkcjonowania mięśni biorących udział w mówieniu.

Wśród najczęściej stosowanych wyróżnić można aplikacje służące:

  • wydłużeniu fazy wydechowej,
  • ograniczeniu nadmiernej saliwacji, czyli nadmiernego wydzielania śliny,
  • wspomaganiu procesu połykania,
  • terapii przy występujących dysfunkcjach stawów skroniowo-żuchwowych,
  • poprawie napięcia mięśni, w tym mimicznych,
  • w terapii pacjentów po rekonstrukcji nerwu twarzowego,
  • w leczeniu zaburzeń narządu żucia.

Najczęstsze zastosowanie kinesiotapingu w logopedii występuje wśród pacjentów:

  • z obniżonym napięciem mięśniowym, np. w obrębie warg,
  • u dzieci śliniących się, oddychających ustami,
  • z tyłożuchwiem,
  • z przodożuchwiem,
  • z trudnością z pionizacją języka,
  • ze wzmożonym napięciem mięśniowym,
  • z bruksizmem,
  • z zaburzeniem połykania,
  • z niektórymi wadami wymowy, np. seplenienieniem bocznym, międzyzębowym,
  • z porażeniem nerwów twarzowych,
  • z dysfunkcjami stawu skroniowo-żuchowego, np. przeskakiwaniem, bólem, szczękościskiem

Przeciwskazania:

  • poparzenia,
  • zmiany skórne: łuszczyca, trądzik, nieregularne pieprzyki, czyraki,
  • obrzęki niewiadomego pochodzenia,
  • otwarte rany,
  • ciężkie urazy,
  • wysoka temperatura ciała,
  • stany zapalne i wirusowe.

 

Tekst opracowany na podstawie literatury:

  1. Radkowska E., Zastosowanie kinesiologytaping w terapii logopedycznej W: Głos-język-komunikacja. Młodzi mają głos t.6
  2. Sadowska E., Kinesiotaping w terapii logopedycznej – zarys problematyki w:  I.,WiPoborczyk, J., Żulewska-Wrzosek (red) Interdyscyplinarność w logopedii – konieczność, czy nadmiar?, Warszawa: Wydawnictwo Akademii Pedagogiki Specjalnej im. Marii Grzegorzewskiej, 2020
  3. Sieniawska W., Skubała K., Efekty zastosowania kinesiotapingu logopedycznego u pacjentów pediatrycznych z obniżonym napięciem mięśniowym w sferze ustno-twarzowej w: W. Truszkowski (red) Medyczne i behawioralne uwarunkowania stanu zdrowia, Olsztyn, 2019

 

ul. Nad Wodą 1, Szczytniki
kontakt@centrum-rozwoju-dziecka.pl
885 305 669